Rozwód bez orzekania o winie, czyli rozwód za porozumieniem stron, jest najczęściej orzekanym typem rozwodu. Polega on na tym, że jeśli małżonkowie są co do tego zgodni i obydwoje wnoszą pozew o rozwód bez orzekania o winie, sąd orzeknie rozwód bez orzekania o winie w oparciu o 57§2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, nawet jeśli
Sąd zawsze z urzędu ma obowiązek rozważyć, czy nie zachodzą negatywne przesłanki rozwodu, które uniemożliwiają rozwiedzenie się małżonkom. Gdy jeden z małżonków nie chce rozwodu, to w trakcie procesu musi wykazywać istnienie, co najmniej, jednego z poniższych powodów. Właściwym jest wtedy przedstawianie na tę okoliczność stosownych dowodów rzeczowych, osobowym czy dokumentów. 1) Jeżeli wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków Ochrona interesów dziecka znajduje wyraz zarówno w normach prawnych odnoszących się do funkcjonowania małżeństwa, jak i regulujących jego rozwiązanie. Dobro dziecka jest negatywną przesłanką rozwodową. Dla oceny, czy dobro dzieci nie ucierpi wskutek orzeczenia rozwodu, należy rozważyć czy rozwód nie spowoduje osłabienia więzi z dziećmi tego z małżonków, przy którym dzieci nie pozostają, w stopniu mogącym ujemnie wpłynąć na wykonanie jego obowiązków rodzicielskich, czy po rozwodzie zaspokojone zostaną potrzeby materialne i moralne dzieci co najmniej w takim zakresie, w jakim są zaspokajane obecnie, czy utrzymanie status quo w stosunkach wzajemnych rodziców będzie dla dzieci bardziej korzystne niż orzeczenie rozwodu. Sąd Najwyższy polecił ponadto brać pod uwagę: wiek dzieci, ich dotychczasowe stosunki z rodzicami, jak również stan ich zdrowia i stopień ich wrażliwości. Sądy są obowiązane na podstawie szczegółowo ustalonych okoliczności uzasadnić swój pogląd co do tego, czy i jaki wpływ na sytuację wspólnych małoletnich dzieci stron wywiera rozstrzygnięcie w sprawie o rozwód zarówno wtedy, gdy rozwód orzekają, jak i wtedy, gdy żądanie rozwodu, z powodu jego sprzeczności z dobrem małoletnich dzieci, ulega oddaleniu. Wymaga to właściwego uwzględnienia okoliczności dotyczących sytuacji dzieci przy zbieraniu materiału dowodowego w toku całego postępowania o rozwód, a nie tylko w końcowej jego fazie. 2) Jeżeli z innych względów rozwód byłby sprzeczny z zasadami współżycia społecznego Zgodnie z treścią art. 5 kodeksu cywilnego nie można czynić ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno – gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. Zasady współżycia społecznego należą do kategorii klauzul generalnych, dzięki którym po pierwsze możliwa jest indywidualizacja rozstrzygnięć opartych na przepisach prawa, które z natury mają formę ogólną, po drugie możliwe jest łagodzenie rygoryzmu prawa oraz po trzecie zapewniają normom prawnym dostateczny stopień elastyczności. Zasady współżycia społecznego to normy społeczne, których przestrzegać musi każdy człowiek i obywatel i które mają znaczenie ogólne dla wszystkiego rodzaju stosunków społecznych, w tym także i prawnych. Zasady te nie są statuowane przez organy państwowe lecz rodzą się samoistnie w społeczeństwie. Nie są one sankcjonowane przez państwo, więc ich realizacja nie jest zabezpieczona przymusem ze strony państwa. Jeżeli jednak przepis odsyła do zasad współżycia społecznego to sankcja jest związana z tym przepisem, wyrażającym regułę postępowania zawartą w normie prawnej. Art. 5 kodeksu cywilnego dotyczący nadużycia prawa podmiotowego należy do grupy przepisów, w których naruszenie zasad współżycia społecznego spotyka się z dezaprobatą ze strony ustawodawcy, w tym sensie, że wiąże on ujemne skutki z takim zachowaniem. Zasady współżycia społecznego w rozumieniu art. 5 pozostają w ścisłym związku z całokształtem okoliczności danej sprawy i w takim całościowym ujęciu wyznaczają podstawy, granice i kierunki rozstrzygnięcia w sytuacjach wyjątkowych, które ten przepis ma na względzie. Dla zastosowania art. 5 konieczna jest ocena całokształtu szczególnych okoliczności rozpatrywanego przypadku, w ścisłym powiązaniu nadużycia prawa z konkretnym stanem faktycznym. Zasady obowiązującej etyki oraz prawo polskie, broniące tych zasad i dobra rodziny, nie zezwalają na to, aby naruszanie obowiązków prawnych było, jeżeli nie wprost popierane, to co najmniej sankcjonowane przez orzekanie rozwodu z krzywdą dla drugiego małżonka i rodziny. 3) Jeżeli rozwodu żąda jedno z małżonków wyłącznie winne rozkładu pożycia, drugie z małżonków zaś na rozwód się nie godzi, a odmowa tej zgody nie jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego Powyższa zasada stanowi wyraz ujemnej oceny uzyskiwania korzyści z nagannego postępowania i środek realizacji motywacyjno-wychowawczej funkcji prawa w kierunku wystrzegania się nagannego postępowania skutkującego rozkładem pożycia małżeńskiego. Ciężka sytuacja życiowa małżonka dotkniętego nieuleczalną chorobą, która wymaga szczególnie troskliwej opieki, może być tą szczególną okolicznością, która - mimo istnienia winy rozkładu pożycia małżeńskiego po stronie tego z małżonków - pozwalałaby na orzeczenie rozwodu, przez co umożliwiono by mu zawarcie związku małżeńskiego z kobietą, którą kocha, a która zapewnia mu troskliwą opiekę (orzeczenie SN z 8 lipca 1952 r., C 1115/52, NP 1953, nr 6, s. 56). Błędna jest koncepcja, że pewne osoby, ze względu na zajmowane stanowisko lub na wybitne kwalifikacje, powinny korzystać z większego liberalizmu przy ocenie, czy zachodzą przesłanki orzeczenia rozwodu na ich żądanie z ich winy (orzeczenie SN z 2 grudnia 1960 r., 1 CR 506/59). Ustalenie przez sąd powodów odmowy rozwodu Rozważanie wszystkich przyczyn rozkładu pożycia przy dokonywaniu oceny odmowy na rozwód małżonka niewinnego jest nie tylko możliwe, ale wręcz konieczne. Stanowią one instrumentarium do dokonywania tej oceny, a wcześniej do ustalenia pozytywnych przesłanek rozwodowych i winy lub współwiny rozkładu pożycia małżeńskiego. Z uznaniem odmowy zgody na rozwód za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego nie musi wiązać się negatywna ocena moralna małżonka niewinnego. Niedopuszczalne jest napiętnowanie jego odmowy jako moralnie niewłaściwej, gdy podłożem odmowy zgody na rozwód jest jego subiektywne poczucie krzywdy. Jednakże orzeczenie rozwodu w takiej sytuacji będzie dopuszczalne, jeżeli wystąpią okoliczności (np. długotrwałe rozłączenie małżonków), które pozwolą na ocenę odmowy zgody na rozwód za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego. Sądy orzekające traktują upływ czasu od chwili ustania pożycia małżonków jako jedną z istotnych okoliczności, które mogą mieć wpływ na ocenę odmowy zgody na rozwód małżonka niewinnego w świetle zasad współżycia społecznego. Na wynik takiej oceny może mieć wpływ wieloletni brak jakichkolwiek przejawów więzi faktycznej między małżonkami, nawet gdy małżonek wyłącznie winny nie założył nowej faktycznej rodziny. Upływ czasu nabiera z biegiem lat coraz większego znaczenia. Z reguły bowiem wywołuje on istotne zmiany w sytuacji życiowej małżonków. W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt. Z wyrazami szacunku.
W sytuacji kiedy jeden z małżonków wnosi o orzeczenie separacji, natomiast drugi żąda rozwodu, zaś sąd stwierdzi istnienie warunków do udzielenia rozwodu (całkowity i trwały rozkład pożycia) to orzeczony zostanie rozwód, a nie separacja. I taki scenariusz jest bardzo powszechny, gdy jedna ze stron wnosi pozew o separację.
Nikt nie bierze ślubu mając gdzieś z tyłu głowy myśl o ewentualnym rozwodzie. Jednak życie pisze dla nas różne scenariusze, niekoniecznie takie jakich byśmy sobie życzyli. Rozwód bardzo często kojarzy się z długim procesem i walką z drugą stroną . Nie zawsze udaje się załatwić sprawę pokojowo. Zobacz ile rozwód może kosztować i co warto o nim wiedzieć. Przesłanki do rozwodu Są przypadki, w których Sąd może odmówić udzielenia rozwodu. Są one raczej rzadkie, nie zmienia to jednak faktu, że żeby uzyskać rozwód Sąd musi orzec i sprawdzić, czy zaszły pewne przesłanki. W pierwszej kolejności ustala się, czy między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Innymi słowy, czy między małżonkami doszło do zaniku więzi duchowej, fizycznej i gospodarczej. Warto wiedzieć, że zanik tych więzi musi występować łącznie. Rozwód uzyskuje się w momencie, kiedy udowodni się, że powrót małżonków do wspólnego życia jest już niemożliwy i nie nastąpi. Pozew rozwodowy Żeby jednak w ogóle do rozprawy rozwodowej doszło, trzeba w pierwszej kolejności zebrać i złożyć odpowiednie dokumenty. Pierwszą rzeczą, którą musimy załatwić jest pozew rozwodowy. Jest to wniosek, w którym określamy strony postępowania, przyczynę rozpadu pożycia oraz żądanie, które do Sądu kierujemy. Do pozwu rozwodowego musisz dołączyć także odpis skróconego aktu małżeństwa. Jeśli posiadacie dzieci, to także skrócone akty ich urodzenia. Warto wiedzieć, że wniesienie pozwu o rozwód nie jest darmowe. Należy uiścić opłatę w wysokości 600 zł. Za pozew rozwodowy możesz zapłacić w Sądzie lub przelewem na odpowiedni numer konta bankowego. W tytule przelewu umieść imiona i nazwiska obydwu stron oraz dopisek “opłata od pozwu o rozwód”. Jeżeli rozwód odbędzie się bez orzeczenia winy, to koszty dzieli się na dwie strony. W przypadku określenia winy, to strona winna ma obowiązek zapłacić koszty związane ze złożeniem pozwu rozwodowego. Skorzystaj z adwokata Rozwody nie należą do negocjacji pokojowych, a przynajmniej zdarza się to bardzo rzadko. Nawet jeśli uda nam się rozstać w przyjacielskich warunkach, to warto skorzystać z usług kancelarii prawnej Dlaczego? Adwokat pomoże nam nie tylko w trakcie negocjacji. Na pomoc specjalisty możemy liczyć już na etapie składania dokumentów. Adwokat powie nam, jakie dokumenty są potrzebne i co trzeba do nich dołączyć. Będzie także pilnować terminów. Co ważniejsze adwokat może być naszym pełnomocnikiem. Dzięki temu nie będziemy musieli pojawiać się na każdej rozprawie, a rozwód nie zajmie nam całego wolnego czasu.
Kiedy Sąd może rozwiązać małżeństwo przez rozwód? Pozytywne i negatywne przesłanki orzeczenia rozwodu (stan prawny na dzień 1.08.2022 r.) Podjęcie decyzji o definitywnym rozstaniu małżonków jest zazwyczaj związana z koniecznością uregulowania tej decyzji w sferze prawnej.
Sąd orzekając o rozwodzie bada przede wszystkim, czy między małżonkami nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. Niekiedy pomimo ustanie więzi uczuciowej, fizycznej i gospodarczej, sąd nie orzeknie rozwodu. Prawo wskazuje na sytuację, gdy pomimo zaistnienia między małżonkami rozpadu pożycia, sąd i tak nie orzeknie rozwodu. Takie sytuacje nazywane są przesłankami negatywnymi orzeczenia rozwodu. Mowa tu o winie małżonka żądającego rozwodu, o małoletnich dzieciach oraz o zasadach współżycia społecznego. Wyłączna winaRozwód nie może być orzeczony, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny. Wina małżonka za rozpad pożycia małżeńskiego wiąże się z naruszeniem przez niego obowiązków wynikających z zawarcia związku małżeńskiego. Dotyczy to szczególnie wspólnego pożycia, wzajemnej pomocy, lojalności i wierności oraz współdziałania na rzecz z normami moralnymi jest zdrada małżonka, brak zainteresowania się losem współmałżonka, opuszczenie go w potrzebie, naruszenie jego zachowanie się małżonka wobec wspólnych dzieci oraz innych bliskich współmałżonka może spowodować zawiniony rozpad pożycia wiedzieć, że choroba psychiczna co do zasady nie jest uważana za zawinienie rozkładu pożycia wyłączna musi być tylko po stronie małżonka wnoszącego pozew. Oznacza to, że pozwany małżonek nie przyczynił się w sposób zawiniony do rozpadu małżeństwa. Zakaz rozwodu na żądanie wyłącznie winnego małżonka przestaje obowiązywać, jeśli drugi małżonek wyrazi na to zgodę. Przyjmuje się, że drugi małżonek, choć niewinny także domaga się rozwodu. Zgoda nie jest dla sądu wiążąca. Sąd powinien dokładnie zbadać sprawę, a przede wszystkim sprawdzić, czy pozwany małżonek wyraził zgodę swobodnie, bez żadnych nacisków. Zgoda na rozwód musi istnieć zarówno w chwili wnoszenia pozwu, jak i wydawania wyroku. Do orzeczenia przez sąd rozwodu, można ją niewinny małżonek nie wyrazi zgody na rozwód, sąd rozwodu orzec nie może. W przypadku jednak, gdy po dokonaniu oceny sytuacji między małżonkami, sąd uzna, że odmowa jest niezgodna z poczuciem słuszności, orzeknie rozwód. Chodzi o to, że małżonek odmawiający zgody może kierować się nagannymi motywami. Może chcieć dokuczyć małżonkowi, zemścić się na również: Kiedy rozwód jest niedopuszczalny? Dobro wspólnych małoletnich dzieciSąd nie orzeknie rozwodu, jeśli miałoby na tym ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dziecka jest przez prawo szczególnie chronione. Mianem dobra dziecka, określa się wszelkie potrzeby o charakterze majątkowym i orzekając o rozwodzie powinien odpowiedzieć na następujące pytania: czy rozwód osłabi więzi między dzieckiem, a rodzicem przy którym nie pozostanie, czy sposób wykonywania władzy rodzicielskiej nie przyniesie dziecku szkody, czy dziecko boleśnie nie odczuje samego rozwodu oceny, czy rozwód rodziców powoduje negatywne konsekwencje dla dziecka, ma znaczenie wiek dziecka, dotychczasowe stosunki między rodzicami, stan zdrowia i stopień wrażliwości dziecka. Sąd powinien w każdej sprawie zbadać, jaki wpływ na sytuację dziecka będzie miało orzeczenie wspólnych dzieci zaliczymy: dzieci urodzone w trakcie małżeństwa (domniemanie, że małżonkowie są ich rodzicami), dzieci pozamałżeńskie, których pochodzenie zostało ustalone przez uznanie lub ustalenie ojcostwa, wspólne adoptowane dzieci. Zasady współżycia społecznego Orzeczenie rozwodu nie jest możliwe, jeśli naruszałoby zasady moralności. Okoliczności mogą dotyczyć interesu samego małżonka, innych członków rodziny. Szczególnie chodzi to o dzieci jednego z małżonków - albo wspólnych pełnoletnich dzieci, lecz niepełnosprawnych i potrzebujących współżycia społecznego mają przede wszystkim chronić małżonka niewinnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Szczególnie takiego małżonka, który znajduje się w trudnej sytuacji życiowej z powodu choroby, zaawansowanego wieku czy niemożliwości zaspokojenia potrzeb przykład sprzeczność z zasadami moralnymi pojawia się w sytuacji, gdy żona poświęciła się opiece nad dziećmi. Wskutek tego, nie mogła pracować i tym samym nie uzyskała prawa do choć jednej z opisanych przesłanek spowoduje oddalenie pozwu rozwodowego i utrzymanie związku serwis: Sprawa rozwodowa
Kiedy rozwód jest ulgą; Sposoby poinformowania współmałżonka o rozwodzie; Jeśli jest bardzo dobry; Jeśli jest skłonny do napaści; Jeśli są dzieci; Z pomocą przyjaciół; Drogą korespondencyjną; Jeśli kategorycznie sprzeciwia się rozwodom; Porady psychologa, jak zapomnieć o mężu po rozwodzie; List pożegnalny do męża przed
Postępowanie rozwodowe jest nacechowane wieloma negatywnymi emocjami, dlatego tak ciężko jest zachować obiektywność podczas rozpoznania spraw. Nie dziwi to jednak, biorąc pod uwagę, że po przeciwnych stronach wokandy stają osoby niegdyś związane ze sobą. Niewątpliwie decyzja o rozwodzie należy do trudnych, jednak przebieg postępowania może stanowić jeszcze większe wyzwanie. W przypadku, gdy zakończenie małżeństwa jest wynikiem konfliktu między stronami, należy przede wszystkim zgromadzić dokumenty, które będą niezbędne do orzeczenia wyroku rozwodowego. Każdy ze współmałżonków, po podjęciu decyzji, może wnieść pozew o rozwód, niezależnie od stopnia winy każdego z nich za rozpad związku. Wiąże się to z kosztem w wysokości 600 zł za złożenie pozwu do sądu. Opłaty można dokonać zarówno w formie przelewu na konto bankowe sądu (można znaleźć informacje na stronie internetowej sądu), jak i również można opłacić w kasie sądu gotówką. Do jakiego sądu należy skierować pozew o rozwód? Pozew o rozwód składa się w Sądzie Okręgowym właściwym dla miejsca w którym ostatnio małżonkowie wspólnie zamieszkiwali, w przypadku, gdy choć jedno z nich nadal tam przebywa. W sytuacji, gdy małżonkowie nie mają wspólnego miejsca zamieszkania, pozew należy skierować do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania pozwanego współmałżonka. Jeśli nie można ustalić jego miejsca, pozew wnosi się do sądu właściwego dla okręgu powoda. Przesłanki rozwodu zawarte są w art. 56 § 1 który stanowi, że jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. Sąd może orzec rozwód, kiedy stwierdzi istnienie tzw. przesłanek pozytywnych, które stanowią okoliczności wymagane dla orzeczenia rozwodu. Jednocześnie nie może wystąpić jakakolwiek przesłanka negatywna. Oznaczają one okoliczności, których wystąpienie uniemożliwiają orzeczenie rozwodu. Przesłanki pozytywne rozwodu Rozkład pożycia małżeńskiego Stwierdzenie zupełnego rozkład pożycia małżeńskiego jest możliwe, jeżeli pomiędzy małżonkami ustały trzy więzi: Ø emocjonalna, duchowa Ø fizyczna Ø gospodarcza Kwestia rozpadu pożycia wielokrotnie była przedmiotem rozważań judykatury polskiej, podczas których wyklarował się jednolity pogląd ustalający elementy pożycia, które są brane pod uwagę w postępowaniu rozwodowym. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 maja 1955 r. o sygn. akt: I CO 5/55, wskazuje, że pożycie małżeńskie wyraża się w szczególnego rodzaju wspólnocie duchowej, fizycznej i gospodarczej. Ustanie któregokolwiek z elementów tej wspólnoty należy uznać za przejaw rozkładu pożycia. Ustanie wspólnoty fizycznej lub gospodarczej może w poszczególnych przypadkach nie stanowić objawu rozkładu, jeżeli wynika ono z okoliczności niezależnych od małżonków lub wiąże się z ich decyzji podyktowanej ich aktualną sytuacją. W przeciwieństwie do tych elementów, brak wspólnoty duchowej będzie zawsze objawem rozkładu pożycia. Często małżonkowie, którzy zdecydowali się na rozwód, w postępowaniu toczącym się przed sądem, chcąc udowodnić rozpad więzi emocjonalnej, wrogo się do siebie odnoszą bądź obrzucają się nawzajem oskarżeniami. Jest to zupełnie niepotrzebna praktyka z uwagi na fakt, że do uznania, że między małżonkami brak jest wspólnoty emocjonalnej, nie jest konieczne stwierdzenie wrogiego lub choćby niechętnego stosunku ich do siebie. Zachowanie poprawnych stosunków, utrzymywanie dobrych kontaktów z uwagi na wspólne wychowywanie dzieci itp., nie musi oznaczać, iż więź duchowa małżonków została utrzymana i rozkład pożycia nie zaistniał. Chodzi bowiem o więź charakterystyczną dla duchowej wspólnoty małżeńskiej. Zupełny rozkład pożycia Rozkład pożycia jest zupełny, jeśli nie istnieje między małżonkami więź duchowa, fizyczna ani gospodarcza. W sytuacji, gdy zachowany zostaje element więzi gospodarczej, spowodowany np. koniecznością wspólnego zamieszkiwania ze względów finansowych, jest możliwe uznanie rozkładu pożycia za zupełny. Warto jednak pamiętać, że nawet sporadyczne stosunki fizyczne między małżonkami są przesłanką do uznania, że nadal trwa pożycie. Trwały rozkład pożycia Rozkład jest trwały, gdy powrót małżonków do pożycia jest niemożliwy. Sąd, rozpoznając daną sprawę, opiera się na doświadczeniu życiowym. Bierze pod uwagę również indywidualne cechy charakteru współmałżonków. Do prawidłowej oceny trwałości rozkładu pożycia stron, konieczne jest uzasadnienie powodów, dla których strony zdecydowały się na rozwód. Należy wskazać, że jedynie ważne powody mogą doprowadzić do powstania zupełnego i trwałego rozkładu. Za ważne powody uchodzi zachowanie się lub stan stron, które zazwyczaj powodują rozkład pożycia małżeńskiego. Przy wyjaśnianiu powodów rozkładu pożycia małżeńskiego oraz jego zupełności i trwałości, strony postępowania muszą mieć na uwadze, że sporadyczne zdarzenia rzadziej wpływają na decyzje o rozwodzie. Częściej to regularne wydarzenia oraz zachowania decydują o rozpadzie pożycia. Zupełność i trwałość rozkładu pożycia muszą występować łącznie. Ocena Sądu jest dostosowana do konkretnego przypadku, a także powinien wykazać się szczególną rozwagą przy ustalaniu, że rozkład pożycia jest zupełny i wykazuje cechy trwałości. Przesłanki negatywne rozwodu Dobro wspólnych małoletnich dzieci Negatywne przesłanki zostały wymienione enumeratywnie w art. 56 §2 i §3 Wedle tego przepisu, sąd nie może orzec rozwodu, jeśli miałoby na tym ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków. Zasady współżycia społecznego Orzeczenie rozwodu nie może być również sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, np. jeśli domaga się go małżonek wyłącznie winny rozpadu pożycia małżeńskiego. Istnieją od tego wyjątki np. jeśli druga strona zgodzi się na rozwód. Zaistnienie którejkolwiek z przesłanek, wyklucza możliwość orzeczenia rozwodu. Pozew o rozwód – Jakie dokumenty załączyć? Do pozwu o rozwód niezbędne jest dołączenie oryginału odpisu aktu małżeństwa. Jeżeli małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci, koniecznie należy załączyć odpisy skróconych aktów urodzenia dzieci. Z uwagi na to, że od wniesienie pozwu wiąże się z opłatą w wysokości 600 zł, należy załączyć dowód uiszczenia opłaty. W przypadku ciężkiej sytuacji finansowej można złożyć oświadczenie o stanie majątkowym i rodzinnym, wraz z zawartym w pozwie wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych. W zależności od sytuacji, w postępowaniu dowodowym warto przedłożyć takie dokumenty, które potwierdzą fakt zaistnienia pewnych zdarzeń bądź zachowań, które pomogą uzyskać określony skutek w postaci orzeczenia rozwodu. W przypadku chęci wykazania winy jednego z małżonków, konieczne będzie odpowiednie udowodnienie twierdzeń wskazanych w pozwie. Niezbędnym do tego będzie przedłożenie sądowi dowodów tj. wyjaśnień, dzięki którym przedstawisz swoje stanowisko w sprawie, wszelkiego rodzaju dokumentów, które wskażą okoliczności rozpadu małżeństwa, wiadomości sms, mailowe, fotografie. W przypadku chęci uzyskania alimentów od pozwanego małżonka, należy przede wszystkim, od podjęcia decyzji o rozwodzie, zbierać rachunki oraz faktury, które w trakcie trwania procesu, pomogą w ustaleniu kosztów utrzymania przy jednoczesnym wykazaniu przychodów, jakie uzyskujemy. Należy załączyć zaświadczenie o uzyskiwanych dochodach oraz deklaracje podatkowe. Profesjonalny pełnomocnik pomoże sporządzić przy pomocy nagromadzonych rachunków, faktur sporządzić szczegółowy wykaz kosztów utrzymania, który będzie bardzo istotny w toku postępowania. Orzeczenie o winie Rozwód nie może być orzeczony, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. Wyjątkowo małżeństwo będzie mogło być rozwiązane, jeżeli drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód, a także w przypadku, jeżeli określonych okolicznościach, jeśli brak zgody na rozwód będzie sprzeczny z zasadami współżycia społecznego np. małżonek winny rozkładu pożycia, będzie miał dziecko z nowym partnerem w przypadku braku dzieci w małżeństwie. Ustalenie winy rozkładu pożycia może mieć wpływ na orzeczenie w przedmiocie władzy rodzicielskiej. Jeśli nastąpiło stwierdzenie winy jednego z małżonków, sąd musi zbadać, czy dany małżonek będzie po rozwodzie sprawował władzę rodzicielską zgodnie z dobrem dziecka oraz interesem społecznym. Orzeczenie o winie ma wpływ zarówno na długość procesu, jak i na późniejsze roszczenia alimentacyjne. Orzeczenie o winie jednego z małżonków wpływa również na rozłożenie obowiązku alimentacyjnego między byłymi małżonkami. Małżonek, który został uznany za wyłącznie winnego rozpadu małżeństwa, nie może żądać od swojego byłego współmałżonka alimentów. Małżonek, który nie przyczynił się do rozwodu, może zażądać od małżonka winnego alimentów w przypadku, gdy wskutek rozstania jego warunki bytowe znacząco się pogorszą. Rozstrzygnięcie sądu o rozwodzie bez orzekania o winie ma wpływ na koszty procesu, które mogą być wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Rozstrzygnięcia dodatkowe W przypadku posiadania małoletnich dzieci, należy wskazać w pozwie, jakiego rozstrzygnięcia domagamy się w przedmiocie władzy rodzicielskiej, alimentów na dzieci oraz kontaktów z nimi. Jeśli pomiędzy małżonkami jest konflikt, sąd sam decyduje czy władzę rodzicielską przyznać obojgu rodzicom bądź tylko jednemu z nich, ograniczając przy tym władzę rodzicielską drugiego do określonych praw i obowiązków. Małżonkowie, będący rodzicami, mogą zawrzeć porozumienie dotyczące tych kwestii. Sąd zatwierdzi je, jeżeli będzie ono zgodne z dobrem dziecka. Miejsce zamieszkania dziecka ustala się przy rodzicu, który otrzymał pełnię praw rodzicielskich. W przypadku opieki naprzemiennej sąd sam określa miejsce pobytu dziecka, mając na uwadze jego dobro. Ustalanie kontaktów dotyczyć będzie spotkań z tym rodzicem, z którym dziecko nie będzie mieszkało. W przypadku ubiegania się o alimenty na utrzymanie małoletniego dziecka, należy wskazać kwotę, która pozwoli na zaspokojenie wszystkich potrzeb dziecka. Wysokość alimentów powinna odpowiadać również możliwościom majątkowym rodzica. Sąd może orzec o sposobie korzystania z mieszkania, które wspólnie zajmują małżonkowie, o ile zachodzi taka konieczność. Sąd może, przeprowadzić podział wspólnego majątku małżeńskiego, jeśli nie będzie się to wiązało z nadmiernym spowolnieniem postępowania. Jest to o wiele mniej kosztowne rozwiązanie niż w przypadku korzystania z usług notariusza. W pozwie musi zostać zawarta informacja o podjęciu próby mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu. Jeśli małżonkowie nie zaniechali tego, muszą wskazać przyczynę braku chęci zawiązania ugody między nimi. Zabezpieczenia roszczenia Zarówno przed jak i w toku postępowania rozwodowego, prawo daje możliwość złożenia wniosków o zabezpieczenie, które mają na celu umożliwienie ochrony słusznych praw strony, które ta dochodzi lub zamierza dochodzić przed sądem. Wnioski mogą dotyczyć zabezpieczenia władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi, uregulowania kontaktów rodzica z dziećmi, świadczeń alimentacyjnych, sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania. Każdy wniosek należy odpowiednio uzasadnić oraz wskazać sposobu zabezpieczenia, a w przypadku roszczenia alimentacyjnego również jego wysokość. Nie można wnosić o zabezpieczenie wniosku dotyczącego eksmisji jednego z małżonków, jak również wniosku dotyczącego podziału majątku wspólnego małżonków. Wniosek o udzielenie zabezpieczenia najczęściej sąd rozpoznaje niezwłocznie, zwykle w ciągu tygodnia, na posiedzeniu niejawnym. Postanowienie w tym przedmiocie doręcza jedynie wnioskodawcy. Sąd z urzędu nadaje postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia klauzulę wykonalności. Zwykle do jego wykonania stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postępowania egzekucyjnego. Cofnięcie pozwu rozwodowego Pozew o rozwód można cofnąć bez zgody pozwanego, aż do rozpoczęcia przewodu sądowego. Wystarczy złożyć w sądzie, gdzie toczy się postępowanie, oświadczenia zawierającego odpowiednie uzasadnienie zmiany decyzji. Sytuacja ulega skomplikowaniu w przypadku, gdy druga strona złożyła już odpowiedź na pozew. W takim wypadku, należy przedłożyć sądowi jej zgodę. Ustanie małżeństwa następuje z chwilą uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód. Prawo przewiduje szereg skutków, jakie następują po wydaniu orzeczenia podział majątku, rozdzielność majątkowa, a także możliwość zawierania kolejnego małżeństwa. Niezależnie od powodów podjęcia decyzji o rozwodzie, warto zwrócić się do profesjonalnego adwokata od rozwodów w celu uzyskania pomocy w sporządzeniu pozwu oraz w toku postępowania. Doświadczenie zawodowe pomoże w spojrzeniu z dystansem na sprawę i rzetelne przeprowadzenie przez wszystkie etapy rozwodu. Posiada wiedzę niezbędną do ustalenia strategii procesowej oraz pomoże w uporządkowaniu dokumentów koniecznych do prowadzenia sprawy.Jednakże, jeśli rozwód jest sporny i nie ma porozumienia co do podziału majątku, koszty mogą znacznie wzrosnąć. W takim przypadku małżonkowie zwykle będą musieli skorzystać z usług adwokata lub radcy prawnego, co wiąże się z kosztami związanymi z wynagrodzeniem dla niego za czas poświęcony na reprezentowanie swojego klienta.
Materiał Partnera Rozwód jest jednym z najbardziej stresujących i często nieuniknionych zdarzeń życiowych. Już sama decyzja o rozwodzie jest dla małżonków niezwykle skomplikowana i trudna, ponieważ nierzadko rzutuje ona na życie całej rodziny. Aby łatwiej przez to przejść, warto się odpowiednio przygotować oraz wiedzieć, który sąd i w jaki sposób orzeka o rozwodzie. Który sąd orzeka o rozwodzie? Gdy nie ma już szans na uratowanie małżeństwa i zapadnie decyzja o rozwodzie, trzeba przygotować pozew o rozwód i skierować swoje kroki do właściwego sądu. Pozew może wnieść każdy z małżonków. Zgodnie z art. 17 Kodeksu prawa cywilnego sądem właściwym do rozpoznawania spraw rozwodowych jest sąd okręgowy. Powinien on znajdować się w tym samym okręgu, w którym małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce zamieszkania, jeżeli jedno z nich wciąż ma w tym okręgu miejsce zamieszkania lub stałego pobytu. W innym wypadku sądem właściwym będzie sąd okręgowy znajdujący się w okręgu miejsca zamieszkania pozwanego. W przypadku, gdy i ta przesłanka nie będzie spełniona, sądem właściwym jest sąd według miejsca zamieszkania powoda. Jakie przesłanki muszą być spełnione, aby sąd orzekł rozwód? Aby sąd mógł orzec rozwód, zgodnie z art. 56 musi nastąpić między małżonkami trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. Nie istnieje jednak odgórnie ustalony model rozkładu pożycia i można je interpretować na wiele różnych sposobów. Co do zasady jednak o rozpadzie pożycia małżeńskiego możemy mówić w momencie, gdy wszelkie więzi łączące małżonków zostaną zerwane. Rozkład pożycia ma charakter zupełny, gdy między małżonkami ustały więzi uczuciowe, fizyczne lub gospodarcze, czyli ich powrót do wspólnoty we wszystkich wymiarach życia małżeńskiego jest już niemożliwy. Ponadto sąd dopuszcza rozwód jako środek niezbędny do likwidacji istniejących tylko formalnie, a w rzeczywistości martwych, czyli szkodliwych społecznie związków małżeńskich. Sąd może wydać wyrok orzekający o rozwodzie również w sytuacji, gdy obowiązki wynikające ze stosunków rodzinnych i małżeńskich ograniczają życie osobiste w większym stopniu, niż wymaga tego dobro rodziny – dodaje nasz rozmówca z Kancelarii Prawnej Doroty Giesek w Poznaniu. Czy rozwód może być niedopuszczalny? Podobnie jak w przypadku przesłanek dopuszczających rozwód, istnieją przesłanki negatywne, które mogą skutecznie uniemożliwić orzeczenie rozwodu. Rozwód jest niedopuszczalny w sytuacji, gdy dobro małoletniego dziecka jest zagrożone. Znaczenie ma wówczas wiek dzieci, ich stosunki z rodzicami, stan zdrowia i stopień wrażliwości dzieci, poczucie bezpieczeństwa i możliwości rozwoju. Sąd może oddalić powództwo także w sytuacji, gdy rozwód byłby sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, np. jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore. Kolejną negatywną przesłanką jest przypadek, gdy powodem w sprawie jest małżonek wyłącznie winien rozkładu pożycia. Zaistnienie negatywnych przesłanek jest podstawą do oddalenia powództwa o rozwód, nawet w sytuacji, gdy nastąpił już trwały i zupełny rozkład pożycia. Czy sąd musi orzekać o winie? Na zgodny wniosek obu stron w tym zakresie, sąd może zaniechać orzekania o winie za rozkład małżeństwa. Wówczas przyjmuje się, że żaden z małżonków nie ponosi winy za rozpad małżeństwa. Rozwód bez orzekania o winie często jest świadomym wyborem małżonków również w sytuacji, gdy jedna ze stron ewidentnie przyczyniła się do rozpadu małżeństwa, np. dopuszczając się zdrady. Dzieje się tak dlatego, że odstąpienie od czynności dowodowych w zakresie ustalenia winy pozwala znacząco skrócić czas postępowania i tym samym o wiele szybciej (najczęściej już na pierwszej rozprawie) otrzymać pomyślny wyrok. Jeżeli jednak jedna ze stron wyraża sprzeciw i wnosi o rozwód z orzeczeniem o winie, sąd obowiązany jest ustalić, która ze stron faktycznie ponosi winę za rozkład małżeństwa. W toku postępowania sąd może ustalić także, że obie strony są winne, jeżeli zarzuty każdej ze stron zostaną choćby częściowo potwierdzone i na tej podstawie uzna, że postępowanie obu małżonków było sprzeczne z obowiązkami oraz prawami wynikającymi z zawarcia związku małżeńskiego. Rozwód a małoletnie dzieci małżonków Jeżeli małżonkowie posiadają wspólne, małoletnie dzieci, sąd obowiązany jest w trakcie sprawy rozwodowej ustalić zakres władzy rodzicielskiej każdej ze stron. Decyzje w tej sprawie sąd motywuje przede wszystkim dobrem dzieci. Sąd może pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom, powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu rodzicowi z jednoczesnym ograniczeniem praw drugiego rodzica (najczęściej nieprzebywającemu z dziećmi na stałe) lub całkowicie jedną ze stron tych praw pozbawić. Celem ustalenia władzy rodzicielskiej jest stworzenie pisemnego porozumienia, regulującego także sposób kontaktów z dzieckiem, do którego każdy z małżonków będzie obowiązany się stosować, co pozwoli na uniknięcie konfliktów w tym zakresie i zabezpieczy interesu dzieci. Zgodnie z art. 58 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego sąd określa również zakres obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletnich dzieci. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy obowiązek alimentacyjny powstał jeszcze przed sprawą rozwodową i jest potwierdzony wyrokiem w oddzielnym postępowaniu. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Polecane firmy 0 0 0 0 Przeczytaj także
Rozwód to obok unieważnienia małżeństwa jedyny sposób na formalne zakończenie związku małżeńskiego. Jednak w Polsce małżonkowie nie mogą rozwieść się jedynie na podstawie swojego oświadczenia. Konieczne jest wydanie wyroku rozwodowego przez sąd, do czego może dojść jedynie po przeprowadzeniu postępowania cywilnego. Postępowanie to rozpoczyna skuteczne złożenie pozwu w
W świetle obowiązującego w Polsce prawa, małżeństwo to związek kobiety i mężczyzny, który ustać może wskutek śmierci jednego z małżonków, uznania jednego z małżonków za zmarłego bądź rozwiązania przez rozwód. Jest wiele sytuacji, w których małżonkowie decydują się na zakończenie małżeństwa i składają pozew rozwodowy do sądu. Data dodania: 2020-07-04 Wyświetleń: 946 Przedrukowań: 0 Głosy dodatnie: 0 Głosy ujemne: 0 WIEDZA Licencja: Copyright - zastrzeżona Czy uzyskanie rozwodu zawsze jest możliwe? Czy można nie dać małżonkowi zgody na rozwód? Czy sąd może oddalić powództwo w sprawie rozwodowej? Czy sprawa rozwodowa jest skomplikowana? Rozpad małżeństwa jest bolesnym, negatywnym i jednym z trudniejszych momentów w życiu każdego małżonka, niestety często jest ostatecznością. Przyczyny rozpadu małżeństwa są różne. Według danych GUS najczęstszymi przyczynami rozwodu małżeństw jest: niedopasowanie charakterów, zdrada, nadużywanie alkoholu, nieporozumienia na tle finansowym, negatywny stosunek do członków rodziny, dłuższa nieobecność partnera. Czy złożenie pozwu o rozwód gwarantuje uzyskanie rozwodu? O tym, że każdy z małżonków ma prawo do rozwodu mówi Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Zgodnie z art. 56 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. (t. j. Dz. U. 1964, Nr 9, poz. 59 ze zm.) „Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód.’’ Jak podaje Kancelaria Radcy Prawnego Wiktor Witkowski - aby uzyskać rozwód, należy wykazać, że nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego, czyli nastąpiło trwałe zerwanie wszelkich więzi emocjonalnych, fizycznych i gospodarczych łączących partnerów. Oznacza to, że małżeństwa nie da się już uratować i rozerwanie więzi są już nieodwracalne. Są to tak zwane pozytywne przesłanki orzeczenia rozwodu. Polskie prawo rozwodowe dopuszcza możliwość orzeczenia rozwodu tylko i wyłącznie, jeżeli wystąpią powyższe przesłanki, jednak w przypadku ich braku sąd rozwodu orzec nie może. Zdarzają się sytuacje, że mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego, sąd może jednak oddalić pozew o rozwód i odmówić rozwiązania małżeństwa na skutek wystąpienia tak zwanych przesłanek negatywnych orzeczenia rozwodu. Kiedy sąd może oddalić powództwo o rozwód? Powinniśmy mieć na uwadze, że mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego można nie otrzymać rozwodu. Istnieją okoliczności, dla których sąd oddala pozew rozwodowy. Rozwód może nie zostać orzeczony w kilku przypadkach: w skutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków Dobro dziecka jest szczególnie chronione przez prawo, dlatego sąd orzekając o rozwodzie bierze pod uwagę wszelkie okoliczności, jakie będą miały wpływ na rozwój i wychowanie dziecka oraz wyklucza ujemne następstwa rozwodu oraz wnikliwie sprawdza czy: nie zostaną osłabione więzi między dzieckiem, a rodzicem przy którym nie pozostanie, po rozwodzie zostaną zaspokojone wszystkie potrzeby materialne i emocjonalne dziecka, sposób wykonywania władzy rodzicielskiej nie spowoduje szkody dla dziecka, rozwód nie będzie zbyt bolesnym doświadczeniem dla dziecka, utrzymanie dotychczasowego stanu będzie dla dziecka bardziej korzystne niż orzeczenie rozwodu. Sąd może nie wziąć pod uwagę powyższych kryteriów jako przeszkód orzeczenia rozwodu, jeśli zachodzą istotne okoliczności, np. stałe awantury rodziców, które mogą wpłynąć negatywnie na młodość małoletniego dziecka, demoralizować go i zagrażać jego wychowaniu. W takiej sytuacji orzeczenie rozwodu jest zasadne. orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego Orzeczenie rozwodu nie będzie możliwe, jeśli naruszałoby zasady moralności. Zasady te mają przede wszystkim chronić małżonka niewinnego rozkładu pożycia małżeńskiego, szczególnie tego, który znajduje się w trudnej sytuacji, np. z powodu ciężkiej lub nieuleczalnej choroby, zaawansowanego wieku, niemożliwości zaspokojenia potrzeb życiowych. Zaistnienie choć jednej z wymienionych przesłanek spowoduje oddalenie pozwu rozwodowego i utrzymanie związku małżeńskiego. pozew złożył małżonek wyłącznie winny rozpadu małżeństwa Jeżeli małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia małżeńskiego złoży pozew o rozwód, sąd nie orzeknie rozwodu. Wina wyłączna musi być tylko po stronie małżonka wnoszącego pozew, a pozwany małżonek nie przyczynił się w sposób zawiniony do rozpadu małżeństwa. Ustawa przewiduje jednak wyjątki, kiedy rozwód może zostać orzeczony: drugi małżonek wyraża zgodę na rozwód, bez żadnych nacisków i tylko dobrowolnie, małżonek nie wyraża zgody na rozwód, ale jego odmowa jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, małżonek nie zgadza się na rozwód z czystej złośliwości lub zemsty. Sąd rozpoznający sprawę rozwodową bada wszelkie okoliczności bardzo wnikliwie a następnie orzeka na naradzie o rozwiązaniu małżeństwa poprzez rozwód w formie wyroku lub oddala powództwo o rozwód. Czy sprawa rozwodowa jest skomplikowana? Rozwód to niezwykle ciężkie chwile w życiu całej rodziny. Towarzyszą mu negatywne emocje, napięta atmosfera, często narastająca agresja pomiędzy małżonkami, szczególnie jeśli drugi małżonek nie wyraża zgody na rozwód. Decyzję o rozwodzie należy dokładnie przemyśleć, przeanalizować, czy nie zachodzą negatywne przesłanki orzeczenia rozwodu, utrudniające jego otrzymanie. Uzyskanie rozwodu wiąże się z koniecznością spełnienia szeregu formalności, dlatego aby przejść przez wszystkie zawiłości prawne oraz szybciej dojść do porozumienia z współmałżonkiem, a tym samym szybciej doprowadzić do rozwiązania małżeństwa przed sądem, warto skorzystać z pomocy doświadczonego Radcy Prawnego. Dzięki fachowej analizie prawnej sytuacji w małżeństwie, ustaleniu właściwej linii obrony, sprawa rozwodowa może stać się mniej traumatycznym przeżyciem, a rozpad rodziny jak najmniej odbije się na psychice dziecka. Więcej przydatnych porad na stronie Kancelarii Radcy Prawnego Wiktor Witkowski Licencja: Copyright - zastrzeżona
CS7DP. 421434358435124201452410249
